مرکز تحقیقات ویروس شناسی

به نقل از رویترز، مارکوس هافمن از دانشگاه جرج آگوست در شهر گوتینگن آلمان که یکی از نویسندگان مقاله ای در این باره است که پیش از داوری همتا در سایتbioRxivمنتشر شده است، گفت: «انتشار از طریق اتصال های ایجاد شده میان سلول ها به ویروس امکان می دهد با سرعت بیشتری در فرد دچار عفونت انتشار پیدا کند و تا حدودی از دید دستگاه ایمنی پنهان بماند».

هافمن ادامه داد: «برای مثال، اگر سلولی با گونه دلتای کروناویروس آلوده شده است، (بوسیله پروتئین شاخکی) مجبور شود که با سلول مجاور که دچار عفونت نیست، پیوند یابد، در چنین وضعیتی ویروس ها می توانند بسیار سریعتر وارد سلول غیرآلوده شود» تا هنگامی ذرات ویروس مجبور باشند، ابتدا از سلول آلوده به بیرون آزاد شوند و بعد وارد سلول های غیرآلوده مجاور شوند».

به گفته هافمن، انتشار ویروس از طریق اتصال سلول به سلول خطر مواجهه آنرا هم با سلول های دستگاه ایمنی که ممکن است به آن حمله و آن را غیرفعال کنند، کم می کند.

به گفته این پژوهشگران این «مهارت ها» ممکن است گونه دلتای کروناویروس را که برای نخستین بار در هند شناسایی شد و اکنون بطور گسترده ای در بسیاری از کشورها در حال چرخش است- واگیرتر از گونه های دیگر و بیماری ناشی از آن را شدیدتر کند. این پژوهشگران همچنین دریافتند که گرچه گونه دلتای کروناویروس(Coronaviruses) میتواند تاحدی از آنتی بادی ها یا پادتن های تولید شده بوسیله دستگاه ایمنی بگریزد، به طور کامل نسبت به آنها مقاوم نیست.

هافمن گفت: «ممکن است گونه دلتا بتواند حتی افرادی را که واکسن زده اند (به خصوص آنهایی که تا آن هنگام فقط یک دوز از دوز واکسن را تزریق کرده اند) دچار عفونت کند، ولی واکسیناسیون همچنان در پیش‌گیری از بیماری شدید بسیار مؤثر است».