نانوذراتی برای تولید واکسن در برابر انواع ویروس‌های کرونا طراحی شد
محققان نانو ذراتی طراحی کردند که حاوی دامنه های اتصال گیرنده (RBDs) پروتئین سنبله (S) ساربکوویروس های حیوانی و سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا2 (SARS-COV-2) است، این نانوذرات ظرفیت بالایی برای ساخت واکسن دارند.
پژوهشگران پاسخ‌های ایمنی ایجاد شده توسط نانوذراتRBD (دارایRBD فقط2SARS-CoV-)و موزاییک-۸ (دارای آر بی دی ویروس کرونا RBD Receptor-Binding Domain،2SARS-CoV-و هفت ساربکویروس حیوانی) در برابر اپی‌توپ‌های2 SARS-CoV-و ساربکویروس‌هارا در موش‌های آزمایشگاهی مقایسه کردند.
سارس و ویروس کرونا متعلق به دسته ساربکوویروس‌ها هستند، در ۲۰ سال گذشته این دسته باعث ایجاد اپیدمی در انسان شده‌اند، محققان همچنین بسیاری از ساربکوویروس‌های دیگر را در خفاش‌ها شناسایی کرده‌اند که برخی از آنها مانند سارس و ویروس کرونا به گیرنده آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین انسانی 2(2 (hACEمتصل می‌شوند و نگرانی‌هایی را در مورد همه‌گیری کروناویروس دیگر ایجاد می‌کنند، در چنین مواقعی، نیاز فوری به واکسن‌ها و داروهایی وجود دارد که با همه گونه‌های نگران‌کننده ساربکوویروس‌های مشترک بین انسان و دام مبارزه کنند.
در این پروژه محققان در جایگاه گلیکوپروتیینS ویروس کرونا به نام آر بی دی ( RBD)Receptor-Binding Domain از ویروس کرونا و هفت ساربکوویروس حیوانی (کلادهای ۱، ۲ و ۳) را به یک نانوذره پروتئینی ۶۰ مری متصل کردند، هنگامی که آر بی دی یک سویه روی نانوذرات وجود دارد، محققان پاسخ ایمنی ایجاد شده در برابر آن سویه خاص را همسان در نظر گرفتند، آنها ابتدا نانوذرات را به موش‌ها تزریق کردند، پس از ۱۴ روز، محققان آزمایش‌های ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم(ELISA) را برای تخمین تیتر آنتی‌بادی در سرم حیوانات آزمایش انجام دادند.
سپس، این تیم ۱۰ موش واکسینه شده را به چالش کشیدند، آنها چهار موش را در هر گروه چهار روز پس از چالش برای تجزیه و تحلیل بار ویروسی بررسی کردند و شش موش باقی مانده را برای بقا تا ۲۸ روز تحت نظر گرفتند، به طور خاص، موش‌های هر گروه را از نظر کاهش وزن، بقا و سطوح اسید ریبونوکلئیک ژنومی ارزیابی کردند، علاوه بر این، آنها تیترهای ویروسی عفونی را در بافت ریه و سواب‌های اوروفارنکس مطالعه کردند.
بر اساس اعلام ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، از تست واکنش زنجیره ای پلیمراز رونویسی معکوس(RT-PCR) برای تخمین کپی های آر ان ای RNA ویروسی در بافت ریه و سواب های اوروفارنکس استفاده کردند، تمام حیوانات واکسینه شده در مقایسه با موش‌های کنترل، آلودگی ویروسی کمتری نشان داده و از سلامت بالاتری برخوردار بودند، این نتایج نشان داد که این نانوذرات دارای پتانسیل بالایی برای ساخت واکسن هستند.