مرکز تحقیقات ویروس شناسی

عدم کاهش میزان مرگ و میر ناشی از ویروس ابولا، پس از تزریق پلاسمای افراد بهبود یافته به بیماران آلوده به ویروس ابولا.

اولین كارآزمايي بالینی در خصوص انتقال پلاسمای خون بهبود یافتگان ابولا به بیماران مبتلا به اين عفونت نشان داد که این روش درمان خطر را در اين بيماران کاهش نمی دهد. اما کارشناسان می گویند که برای  رد کردن این روش درمانی ابولا خیلی زود است.ایان لیپکین، متخصص ویروس شناس و شیوع بیماریها در دانشگاه کلمبیا نیویورک، که در این مطالعه شرکت نداشت، می گوید : "نتایج ناامید کننده است".

از فوریه سال 2015، یک تیم بین المللی  متشکل از محققان،  پلاسمای خون بیماران بهبود يافته از ابولا را جمع آوری کرده و اين پلاسماها را به 84 بیمار مرکز درمان Donkaدر کوناکری، پایتخت گینه تزریق كردند. محققان امیدوار بودند که آنتی بادی موجود در پلاسمای افراد بهبود یافته،بتوانند اثر محافظتی داشته باشد.

درمان با پلاسماي دوره نقاهت، قدمت طولانی دارد و از اوایل قرن بیستم به طور وسيعي جهت درمان بیماریهای عفونی نظیراوریون، سرخک ودیفتری استفاده شد. این متد درمانی از زمان استفاده از درمان آنتی بیوتیکی و داروهاي ضد ویروسی ارجحیت کمتری پيدا كرد، هرچند که همچنان برای درمان برخی بیماریها مانند تب خونریزی دهنده آرژانتینی استفاده می شود.

دیوید هیمن،محقق بیماریهای عفونی دردانشکده بهداشت و بیماریهای گرمسیری لندن معتقد است اگرچه واکسن ابولا كه درسال گذشته مورد ارزيابي قرار گرفت، بسیارموفق بوده است، اما همچنان استفاده از يك روش درماني الزامی میباشد،زیراهیچ داروی موثری علیه این ویروس هنوزوجودندارد. ايشان همچنين مي گويند همانطور که تعداد نجات يافتگان از ابولا دريك شیوع افزایش مییابد استفاده ازپلاسمای این افراد میتواند یک راه سریع و آسان برای مقابله با عفونت باشد. اومیگوید "این مطالعه اي بود كه باید انجام میشد".

دكتر هيمن معتقد است قدم بعدی استخراج و تغليظ آنتی بادی موجود در نمونه های پلاسمای جمع آوری شده از بيماران نجات يافته است كه مي تواند جهت استفاده سریع در شیوع آتی این بیماری مورد استفاده قرار گيرد.

ترجمه شده از :

 

http://www.nature.com/news/trial-of-blood-based-ebola-therapy-disappoints-1.19125