حقایق کلیدی در رابطه با واکسن آنفلوانزای فصلی
واکسیناسیون آنفلوانزا
آنفلوانزا بیماری حاد تنفسی است که می تواند موجب بستری شدن و یا حتی مرگ و میر شود. هر آنفلوانزای فصلی ویژگی های متفاوتی دارد و عفونت آنفلوانزا می تواند به طرق مختلف بر افراد اثر بگذارد.حدود 80% –90% از مرگ و میرهای مرتبط با آنفلوانزا در افراد مسن تر از 65 سال رخ می دهد. واکسن آنفلوانزای فصلی (تزریقی و استنشاقی) بهترین راه جهت کاهش ابتلا به آنفلوانزای فصلی و انتقال آن به دیگران می باشد.وقتی افراد بیشتری در برابر آنفلوانزا واکسینه شوند، آنفلوانزا کمتر در جامعه منتشر می شود.
دو هفته بعد از تزریق واکسن آنفلوانزا، بدن بر علیه ویروس های موجود در واکسن آنتی بادی تولید می کند. واکسن آنفلوانزا در برابر ویروس هایی که تحقیقات نشان داده اند در طول فصل آینده شایع ترند، ایمنی ایجاد می کند.
واکسن های مرسوم ( واکسن های سه ظرفیتی) در برابر 3 ویروس آنفلوانزای A(H1N1) ، ویروس آنفلوانزای A( H3N2) و ویروس آنفلوانزایB (سوش Brisbane) و واکسن های چهار ظرفیتی بر علیه ویروس های گفته شده به اضافه نوع دیگری از ویروس آنفلوانزای B( سوش Phuket) ایمنی ایجاد می کنند.
CDCاستفاده ازواکسن های تزریقی( واکسن های آنفلوانزای غیرفعال شده و واکسن های نوترکیب) را درسال های 2017 –2016 توصیه می کند.
استفاده از واکسن استنشاقی در سال 2016-2017 توسط سازمان جهانی بهداشت ممنوع شده است.
در حال حاضر هر دو نوع واکسن سه ظرفیتی و چهار ظرفیتی در دسترس می باشد. واکسن های آنفلوانزای سه ظرفیتی تزریقی با دوز استاندارد (IIV3 ) در تخم مرغ کشت داده می شوند. این واکسن آنفلوانزا برای گروه های سنی مختلف مورد تایید است و بیشترین شکل تزریق آن به صورت تزریق در بازو (عضلانی) می باشد. واکسن های چهار ظرفیتی برای استفاده در گروه های سنی مختلف تایید شده اند.
کمیته مشاوره در شیوه های ایمن سازی ( ACIP)، واکسیناسیون بر علیه آنفلوانزااز طریق واکسن آنفلوانزای غیر فعال شده ( IIV) یا نو ترکیب( RIV) را به صورت سالانه برای افراد 6 ماه به بالادر سال 2017 -2016 توصیه می کند.اما واکسن استنشاقی (ویروس آنفلوانزای ضعیف شده یا LAIV) در سال 2017 –2016 نباید استفاده شود. هیچ کدام از واکسن های تزریقی، مزیتی نسبت به دیگری ندارند. گزینه های متعددی برای انتخاب واکسن وجود دارد ولی مهمترین نکته واکسیناسیون همه افراد 6 ماه به بالا به صورت سالانه است. برای انتخاب بهترین واکسن با توجه به شرایط فردی ( از جمله حساسیت ها) با پزشک خود مشورت نمایید.
همه افراد 6 ماه به بالا می توانند در برابر آنفلوانزا واکسینه شوند.
واکسیناسیون برای ایمنی در برابر آنفلوانزا برای افرادی که در معرض خطر عوارض جدی آنفلوانزا هستند اهمیت ویژه ای دارد.
افراد شاغل در مراکز درمانی:
افرادی که در معرض خطر عوارض جلدی آنفلوانزا هستند:
افرادی که شرایط بالینی زیر را دارند:
توجه: آلرژی به تخم مرغ
بهترین زمان واکسیناسیون قبل از شروع فصول سرد( اواخر شهریور و اوایل مهرماه) می باشد. در غیر این صورت انجام واکسیناسیون در هر زمان دیگر در طی فصول سرد توصیه می شود.
با توجه به این که آنتی بادی ها بر علیه ویروس های موجود در واکسن دو هفته بعد از تزریق واکسن تولید می شود، بهتر است افراد قبل از شیوع آنفلوانزا واکسینه شوند.
به 2 دلیل واکسیناسیون باید سالانه صورت گیرد:
1- پاسخ ایمنی بدن بعد از واکسیناسیون به مرور زمان کاهش می یابد، در نتیجه واکسیناسیون باید سالانه انجام شود.
2- با توجه به تغییر ویروس های آنفلوانزا، فرمولاسیون واکسن آنفلوانزا هر سال بازنگری و گاهی با توجه به تغییرات ویروس، فرمولاسیون واکسن نیز تغییر می کند.
خیر، حدود دو هفته بعد از تزریق واکسن آنتی بادی ها در بدن تولید می شوند.
بله، تاثیر واکسن در پیشگیری از ابتلا به آنفلوانزا به عوامل مختلفی از جمله سن، وضعیت سلامت فرد و تشابه ویروس های استفاده شده در ساخت واکسن با آنفلوانزای شیوع یافته در جامعه بستگی دارد. هر چه تشابه میان ویروس های استفاده شده در واکسن با ویروس های شیوع یافته در جامعه بیشتر باشد، واکسن ایمنی بیشتری در فرد ایجاد خواهد کرد اما یادآوری این نکته مهم است که حتی هنگامی که تشابه کامل وجود ندارد ، به علت داشتن آنتی ژن های مشترک بین ویروس های آنفلوانزای A, B و ویروس های آنفلوانزای فصلی ،واکسن می تواند در بسیاری از افراد ایمنی ایجاد کرده و از عوارض مرتبط با آنفلوانزا جلوگیری نماید.
اثربخشی واکسن
اثر بخشی واکسن آنفلوانزا از سالی به سال دیگر و در میان گروه های سنی و گروه های خطر مختلف، متفاوت می باشد.
مزایای واکسن
با وجودی که عملکرد مطلوب واکسن آنفلوانزا متفاوت است، دلایل بسیاری برای واکسیناسیون سالانه وجود دارد.
تطابق واکسن
زیرا ویروس های آنفلوانزا دائما در حال تغییر هستند . ویروس ها از فصلی به فصل دیگر و یا حتی در یک فصل تغییر می کنند.
پیش بینی قطعی این که کدامیک از ویروس های آنفلوانزا در طول یک فصل شایع تر هستند، امکان پذیر نیست. CDCنمونه های مربوط به ویروس های آنفلوانزا در طی یک فصل را به وسیله بررسی ژنتیکی و خواص آنتی ژنتیکی،به منظور ایجادتطابق میان ویروس های توصیه شده برای واکسن با ویروس های شیوع یافته درجامعه ارزیابی می کند.
علاوه بر این، CDCهر سال مطالعاتی را برای بررسی مفید بودن واکسن تولید شده در برابر بیماری در طی آن فصل انجام می دهد. نتایج این مطالعات معمولا پس از پایان فصل آنفلوانزا منتشر می شود و همه داده های جمع آوری شده در طول فصل در نظر گرفته می شود.
عوارض جانبی واکسن
خیر، واکسن آنفلوانزا موجب ابتلا به بیماری آنفلوانزا نمی شود.
واکسن های تزریقی از دو روش تهیه می شوند:
الف_ واکسن هایی که از ویروس غیرفعال شده ساخته شده اند که در نتیجه موجب عفونت نمی شوند.
ب_ واکسن های نوترکیب که حاوی ویروس آنفلوانزا نیستند
واکسن های استنشاقی حاوی ویروس زنده ضعیف شده هستند در نتیجه موجب ابتلا به آنفلوانزا نمی شوند.
(تزریقی یا استنشاقی) واکسن آنفلوانزا ممکن است با عوارضی همراه باشد اما عوارض ناشی از واکسیناسیون نسبت به عوارض ناشی از ابتلا به آنفلوانزا ناچیز می باشد.
عوارض ناشی از واکسن آنفلوانزای تزریقی:
عوارض ناشی از واکسن آنفلوانزای استنشاقی: ویروس های استفاده شده در واکسن استنشاقی ویروس ضعیف شده هستند و منجر به علائم شدید نمی شوند. عوارض جانبی اسپری های استنشاقی در کودکان شامل:
عوارض جانبی اسپری های استنشاقی در بزرگسالان شامل:
عوارض (در صورت بروز) خیلی زود بعد از واکسیناسیون رخ می دهند و خفیف و کوتاه مدت هستند. تقریبا همه افرادی که واکسن آنفلوانزا را دریافت می کنند مشکل جدی پیدا نمی کنند. در هر صورت، در موارد نادر واکسن آنفلوانزامی تواند با مشکلات جدی مانند واکنش های آلرژیک شدید همراه باشد.