مرکز تحقیقات ویروس شناسی

به نقل از مدیکال اکسپرس، برای بسیاری از بیمارانی که با کووید- ۱۹ دست و پنجه نرم می کنند، " سندرم ترکیب سیتوکین" یا "طوفان سیتوکین"  (cytokine storm)، دشمن نخست به شمار می رود.

پزشکان برای درمان بیماری های التهابی، از ابزارهایی کمک می گیرند ولی محققان برزیلی و فرانسوی می گویند که نانوفناوری میتواند دارو را بصورت ایمن تری به بافت های ملتهب برساند و گسترش التهاب را متوقف کند.

هرچند این روش تا به حال فقط روی موش ها آزمایش شده ولی محققان عقیده دارند که روش جدید آن ها میتواند با التهاب های پیچیده و غیرقابل کنترل مقابله کند.

دلیل این موضوع معلوم نیست که به چه دلیل بعضی از اشخاص در سنین جوانی، به بیماری های کشنده ای مبتلا میشوند که نشانه های ملایمی دارد و یا بدون نشانه است. زمانی که چنین بیماری هایی شدت می گیرند، معمولاً سیستم ایمنی نمی تواند به آن ها واکنش نشان دهد.

روند التهاب میتواند از چند ناحیه به سلول آسیب برساند و اگر مورد بررسی قرار نگیرد، به از بین رفتن اندام منجر می شود.

نکته مهم در بروز طوفان سیتوکین، اتصالات بین التهاب و اضطراب اکسیداتیو است که هر دو در تحریک یکدیگر نقش دارند. اکنون هیچ درمانی برای مختل کردن این درمان خطرناک وجود ندارد ولی یافته های این پژوهش جدید، روشی را برای ارائه یک درمان موفقیت آمیز معرفی می کنند.

محققان در این پروژه، بر تشکیل نانو ذرات "آدنوزین"    (adenosine) تمرکز کردند که یک ترکیب ضدالتهاب است و بصورت طبیعی در بدن تولید می شود. این ترکیب ضدالتهاب آن قدر قوی است که درصورتی که به سادگی به بدن تزریق شود، میتواند عوارض جانبی جدّی بهمراه داشته باشد. محققان باور دارند که نانوفناوری میتواند این مشکل را برطرف کند.

آن ها نانوذراتی متشکل از آدنوزین و "اسکوآلن"  (Squalene) ابداع کردند. اسکوآلن، نوعی چربی است که بصورت طبیعی در بدن وجود دارد.

محققان با کمک این روش نانوفناوری، ترکیب ضدالتهاب را به بافت هایی از بدن موش ها رساندند که به التهاب دچار بودند و یا در مرحله طوفان سیتوکین به سر می بردند. بعد از این کار، کاهش التهاب به صورت چشمگیری در بافت ها مشاهده شد.

هرچند این پژوهش نتایج امیدوارکننده ای در مدل های حیوانی داشت ولی این نتیجه هنوز در انسان مورد بررسی قرار نگرفته است.

این پژوهش، در مجله "Science Advances" به چاپ رسید.