مرکز تحقیقات ویروس شناسی

به نقل از روزنامه دیلی میل، آزمایش های محققان دانشگاه «یوتا» در آمریکا نشان داد ژن retroCHMP3 می تواند مانع فرار کردن ویروس ها از بدن انسان و آلوده کردن دیگران شود.

محققان مدتی است می دانند این ژن که در میمون ها و موش های سنجابی یافت می شود، نقش مهمی در «فرایندهای سلولی روزمره» ایفا می کند، اما این اولین مطالعه ای است که نشان می دهد این ژن می تواند مانع از گسترش ویروس ها - از جمله اچ.آی.وی و ابولا - شود.

آنها می گویند این کشف می تواند به تولید داروهای ضد ویروسی برای انسان در برابر طیف وسیعی از عوامل بیماری زا بینجامد. با این وجود مطالعات بیشتری باید انجام شود تا ثابت کند این ماده بی خطر و قابل تحمل در انسان است و به جلوگیری از عفونت های ویروسی قبل از اینکه بتواند گسترش یابد، کمک می کند.

انسان می تواند حامل ژنCHMP3  باشد. این ژن نقش مهمی در فرایندهای سلولی به عنوان بخشی از مسیر ESCRT ایفا می کند. تصور می شد این مسیر نقطه ضعفی است که ویروس ها از آن «سوء استفاده» کرده و باعث عفونت می شوند.

محققان از ایجاد اختلال در این مسیر سلولی بیم داشتند؛ زیرا تصور نمی کردند انجام چنین کاری بدون مداخله در سایر عملکردهای سلولی بسیار مهم امکان پذیر باشد.

آنها در تلاش برای حل این مسئله، سلول های انسانی را ترغیب کردند تا نسخه ژن  retroCHMP3  را که معمولاً در میمون ها یافت می شود، تولید کنند؛ سپس همان سلول ها را به اچ.آی.وی آلوده کردند.

نتایج این مطالعه که در مجله Cell منتشر شد، نشان داد این ژن ویروس را در مسیر خود متوقف کرد، اما هیچ فرایند حیاتی را مختل نکرد و نیز باعث مرگ سلول ها نشد.

«نلس الده»، نویسنده ارشد این مطالعه می گوید: تصور می کردیم این مسیر یک نقطه ضعف محسوب می شود؛ بطوری که ویروس هایی مانند اچ.آی.وی و ابولا همیشه می توانند از آن استفاده کرده و سلول های جدید را آلوده کنند، اما retroCHMP3  این فرضیه را عوض کرد و موجب شد این ویروس ها آسیب پذیر شوند.

این محقق گفت: امید است با پیشرفت این مطالعه از نتایج آن درس بگیریم و از آن برای مبارزه با بیماری های ویروسی استفاده کنیم.

وی ابراز امیدواری کرد که روزی داروهای جدیدی برای مبارزه با عفونت های ویروسی بسازند.

الده اظهار داشت: در حال پرورش موش های اصلاح شده هستیم که می توانند retroCHMP3  تولید کنند تا مشاهده کنیم آیا این ژن به مهار عفونت های ویروسی کمک می کند یا خیر. ایده این است که چند سلول هنوز ممکن است آلوده شوند، اما ویروس ها نمی توانند به طور موثر از این سلول ها خارج شوند و عفونت از بین می رود.

این محقق افزود: در صورت موفقیت آمیز بودن نتایج این مطالعات پیش بالینی، گام بعدی بررسی چگونگی تفسیر استفاده از این ژن در سایر حیوانات دارای اهمیت کشاورزی و در نهایت در انسان هاست.

بیماری ویروسی ابولا یا تب خونریزی‌دهنده ابولا، نوعی بیماری انسانی است که از ویروس ابولا ناشی می‌ شود.

نام ویروس این بیماری از یکی از رودخانه‌ های کشور زئیر که امروزه جمهوری دموکراتیک کنگو نام دارد، گرفته شده‌ است. این بیماری برای اولین بار در کشور کنگو دیده شد.

نشانه‌ های این بیماری معمولاً دو روز تا سه هفته بعد از تماس با ویروس و به صورت تب، گلودرد، دردهای ماهیچه‌ای و سردرد ظاهر می‌شود.

معمولاً حالت تهوع، استفراغ و اسهال و همچنین کاهش عملکرد کبد و کلیه‌ها به دنبال این موارد می‌آید. با بروز این علایم ،مبتلایان دچار خونریزی می‌ شوند.