دسته جدیدی از پپتیدهای پروتینی که دارای خواص ضد میکروبی قابل توجهی هستند کشف شدند
در یک پیشرفت قابل توجه در برابر تهدید فزاینده باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک، محققان دسته جدیدی از عوامل ضد میکروبی موسوم به پپتیدهای پنهان شده را شناسایی کرده اند.
در یک پیشرفت قابل توجه در برابر تهدید فزاینده باکتری‌های مقاوم به آنتی بیوتیک، محققان دسته جدیدی از عوامل ضد میکروبی موسوم به پپتیدهای پنهان شده encrypted peptides را شناسایی کرده‌اندکه ممکن است ابزارهای سیستم ایمنی را برای مبارزه با عفونت توسعه دهد.
یافته های منتشر شده در مجله Trends in Biotechnology نشان می دهد که بسیاری از مولکول های ضد میکروبی از پروتئین هایی منشأ می گیرند که به طور سنتی با پاسخ های ایمنی مرتبط نیستند.
برخلاف آنتی بیوتیک های معمولی که فرآیندهای خاصی را در باکتری‌ها هدف قرار می دهند، این پپتیدهای تازه کشف شده به غشاهای محافظ سلول های باکتریایی آسیب می‌رسانند. این پپتیدها با قرار دادن خود در این غشاها - مانند شکستن دیوار قلعه - باعث بی‌ثباتی و در نهایت نابودی باکتری‌ها می‌شوند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که این مولکول‌ها که قبلا نادیده گرفته شده بودند می‌توانند بازیگران کلیدی در پاسخ سیستم ایمنی به عفونت باشند. این ممکن است نه تنها نحوه درک ما از ایمنی را بازتعریف کند، بلکه امکانات جدیدی را برای درمان عفونت های مقاوم به دارو باز می کند.
گسترش دامنه سیستم ایمنی
به طور سنتی، تصور بر این است که سیستم ایمنی در درجه اول بر پایه پروتئین‌هایی است که به طور مستقیم با عملکردهای ایمنی مرتبط هستند؛ پروتئین‌های ایمنی که اغلب به عنوان آنتی بادی شناخته می‌شوند. آنتی بادیها پروتئین‌های خاصی هستند که توسط سیستم ایمنی برای شناسایی و مبارزه با عوامل بیماری زا مانند باکتری‌ها و ویروس‌ها تولید می‌شوند.
با این حال، تحقیقات جدید نشان می دهد که دسته‌ای از پروتئین های ساختمانی، به همراه پروتئین های ساختمانی دیگری که در سیستم های عصبی و سیستم های مرتبط با بینایی شناسایی شده اند، به دفاع ضد میکروبی نیز کمک می کنند. این کشف به گسترده تر شدن پروتئین های متنوع دخیل در پاسخ ایمنی که پیچیده تر و همه کاره تر از آنچه قبلاً شناخته شده بود، منجر شد.
برای بررسی بیشتر اهمیت این موضوع، تیم تحقیقاتی تشکیل شد تا با آزمایش بررسی کنند که چگونه این پروتئین ها و پپتیدهای غیرسنتی سیستم ایمنی با سیستم ایمنی به روش هایی که قبلاً شناسایی نشده اند، مرتبط می‌شوند یا با آن تعامل دارند و به عملکرد کلی آن کمک می کنند.
آنها این پپتیدهای جدید انسانی را تولید کردند و فعالیت ضد میکروبی آنها را ارزیابی کردند. قابل توجه است، نزدیک به 90٪ از این پپتیدها خواص ضد میکروبی قابل توجهی، به ویژه با ایجاد اختلال در غشاهای باکتریایی نشان دادند. علاوه بر این، جالب است بدانید وقتی از پپتیدهایی که از همان مناطق آناتومیکی محل عفونت منشأ می گیرند استفاده شود، شاهد اثربخشی بیشتری خواهیم بود که نشان دهنده اثرات هم افزایی بالقوه است.
این پیشرفت نشان می دهد که سیستم ایمنی از ابزاری گسترده تر از آنچه تصور می شد استفاده می کند و راه های جدیدی برای مبارزه با عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک باز می شود.
نتایج پیش بالینی امیدوار کننده
در مدل های موش آزمایشگاهی، هشت تا از پپتیدهای سنتز شده فعالیت ضدعفونی قابل توجهی نشان دادند که منجر به کاهش چشمگیر عفونت های باکتریایی شدند. این پپتیدها علاوه بر اثرات ضد میکروبی خود، خواص تعدیل کننده پاسخ ایمنی را نیز از خود نشان می دهند و این اصلاح یا تنظیم پاسخ سیستم ایمنی، با تاثیر بر واسطه های التهابی مهمی که برای پاسخ بدن به عفونت ها حیاتی هستند، انجام می‌شود.
این اکتشافات دارد در زمان حساسی رخ می‌دهد؛ امروزه شیوع روز افزون باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک تهدیدی قابل توجه برای سلامت جهانی است که مسئول بیش از ۱.۳ میلیون مرگ در سال است و نشان می دهد که تا سال ۲۰۵۰ حدود ۳۹ میلیون نفر در اثر عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک خواهند مرد. پروتئین های محافظت کننده خارج از سیستم سنتی ایمنی، محققان را امیدوارکرده است که درمان هایی را توسعه دهند که هم مؤثر باشند و هم کمتر به آن مقاومت ایجاد شود.
برای مطالعه بیشتر به مرجع زیر مراجعه شود: